Een manier om deelnemers te selecteren, die ik vaak gebruik, is het bepalen van rollen. We hebben allemaal meerdere rollen en deze rollen vertellen wat we doen en waar onze verantwoordelijkheden liggen. Tijdens de interviews met gebruikers achterhaal je hoe iemand deze rol uitvoert, wat de aanpak is en waar deze aanpak gelijkenissen heeft met andere manieren van aanpak. Nu zijn we allemaal uniek, echter alleen in details. In de structuur van aanpak zijn drie verschillende manieren vaak het maximum. Tot nu toe ben ik bij mijn projecten niet meer dan twee verschillende structuren van aanpak tegengekomen.
Wanneer je zorgt dat de rollen die gedefinieerd zijn minimaal drie keer worden besproken dan heb je voldoende deelnemers. In de onderstaande matrix zie je dat rol E en F maar twee maal voorkomen. Je kunt nog een interview houden, deelnemers vervangen of bij tijd gebrek er gewoon voor gaan, de gegevens analyseren en later uitbreiden. Dit laatste kan natuurlijk altijd, na vijf of zes interviews kijken wat je hebt verzameld en besluiten of er nog meer interviews gehouden moeten worden. Beter één interview, dan geen!

Een quote van Karen Holtzblatt, oprichter van Incontext Enterprises en schrijver van Contextual Design (mijn bijbel ;-), over het aantal interviews met gebruikers:
‘…years ago, while testing for usability, people in the industry were not comfortable with test results from small numbers of users. However, after 15 years of collecting data, the industry has found through experience that small numbers add up to a detailed picture of work practice that supports design. And we’re not just looking at usability any more; we’re engaged in market characterization at the level of work practice.’ Uit ‘Data From a Few Leads to Optimum Results‘ in 2001.
Karin van den Driesche – Filterdesign
You must be logged in to post a comment.